Na het berichtje van Ludo Muggenbeet over Casteels rozen bedacht ik me gisteren dat het toch te warm was om te werken in de tuin én dat die rozenkwekerij maar op 10 km van het ouderlijk huis was gelegen. Aangezien ik ’s avonds bij mijn ouders ging eten, heb ik even wat tijd uitgetrokken om in de voetsporen van Ludo een bezoekje te brengen aan de kwekerij. Het plan was om twee sterk geurende rozen te kopen en nog een wat ‘wildere’ met enkele bloemen. Voorwaarde was wel dat ik gezonde rassen kon kopen, het “zonder is gezonder” adagio in gedachte wil ik absoluut geen chemische middelen inzetten tegen sterroetdauw en dergelijke. Een sterk geurende die aan al mijn eisen voldeed heb ik niet meteen gevonden, dus heb ik ter compensatie nog wat meer enkelvoudige heersterrozen gekocht. En blijkbaar hebben Ludo en ik een gelijklopende smaak, want bij het nalezen van zijn blog blijkt dat één van de rozen die ik vandaag kocht ook door hem aangekocht werd (‘Roland Garros’). Een roos die deze herfst …