Nu dat de rest van het tuinwerk achter de rug is, begin ik aan de laatste zware klus in de tuin: de borders afzomen. Door het mollengaas is het onbegonnen werk om het gras goed af te rijden, en zoveel meter graskant beheren loopt ook niet van een leien dakje. Onder de laagstamfruitboomhagen staan overal bosaardbeien geplant, en daar wil ik dus geen gras. Vooraan in de tuin ligt een berg kasseien, gerecupereerd tijdens de grondwerken. Een grote berg, maar die zal de komende weken zienderogen slinken. En dat is maar goed ook want net in die hoek moet de Parrotia, die ik van Muggenbeet kreeg, geplant worden. Dit week-end is een eerste stukje border onderhanden genomen, het is zwaar werk maar het zou me de komende jaren ook wel heel wat werk moeten besparen. Het wieden onder alle fruitbomen heeft me eerder dit jaar meerdere dagen gekost. Als je met kasseien aan ’t zeulen bent krijg je respect voor kasseienleggers en nog meer voor de steenkappers die vroeger deze kasseien kapten. Op 10 uur …