’t Is nu welletjes geweest. Vanaf nu moeten ze buiten maar verder groeien. Mijn levensmotto is niet voor niets ‘Having Cold is a State of Mind’. De zon schijnt iedere dag (ook al is dat vaak achter de wolken). Ik heb ze nu enkele weken in de watten gelegd op de vensterbank en voorbereid, nu moeten ze zich maar bewijzen in de echte wereld. De pompoenen en de courgettes zijn dus geplant. De eerste bloemknoppen zijn al zichtbaar. Eén pompoen van eetkwaliteit (‘Small sugar’) en drie soorten courgetten (‘Black Zucchini’, ‘Gele courgette’ en ‘Tondo de Nice), allemaal afkomstig van de nieuwe tuin. Steeds twee stuks aangeplant, we gaan hier dus heel wat pompoen- en courgettesoep eten. Ik heb ook Pastinaak gezaaid. Rechtstreeks in volle grond. Zaaibed aangemaakt (menselijke frees gespeeld) vlakbij de composthoop, waar vorig jaar de woelmuizen zo lelijk thuishielden bij de braambessen. De kans is dus groot dat we hier weinig pastinaak gaan eten. Maar ’t biedt me wel de mogelijkheid om de aanwezigheid van woelmuizen vast te stellen. En een val uit te zetten indien …
