Iedereen vind zich een veilige chauffeur (de anderen zijn het probleem). Ik ben daarin geen uitzondering, met dat verschil dat ik me wel strikt aan alle regels houd. Ik rijd dit jaar 20 jaar met de wagen zonder één bekeuring (ik tel dan de occasionele parkeerboete wegens verlopen parkeerschijf na niet mee). Dat vele mensen (collega’s en familie) daar af en toe smalend over doen, neem ik er met de glimlach bij. Wanneer ik bij werken op de autostrade soms de enige ben die zich aan de aangepaste limiet lijkt te houden haal ik mijn schouders op. Dat hier of daar een randdebiel mij in het gevaar brengt omdat ik 50 rijd waar ik 50 mag rijden, en vlak achter me aan komt rijden, dat gaat me veel moeilijker af. Maar één van mijn goede voornemens van dit jaar was me daar niet meer aan te ergeren, en dat gaat me beter af dan verwacht. Sinds 2005 werk ik benedens de taalgrens, en rijd ik dagelijks langs een echte dodenweg. Ik kan zo 10 plaatsen …