Na dit lange en warme week-end voelt het vanavond net alsof dit de laatste dag van een lange zomervakantie is. Nog enkele uurtjes met weemoed genieten van de laatste zonnestralen in de tuin voor het slapengaan en werken.
Vanmorgen onkruid gewied tussen de kiezels in de voortuin, het werd echt te erg. Na een heroische strijd met grassen, paardebloemen, distels en kruisjeskruid – in volle zon – werd het pleit na drie uur in mijn voordeel beslecht. De ontwortelde planten werden achtergelaten in de middagzon; die het geamputeerde groen in een mum van tijd veranderde in stro. Daarom is wieden bij dit weer een plezier, door de warme zon wordt schoffelen enorm efficiënt. Ik hoop trouwens over drie maanden eindelijk vaarwel te kunnen zeggen aan die lelijke en onpraktische kiezels.
Daarna gepauzeerd onder de notelaar. Bij veel mensen is de tuin bij het intrekken van de woning niet meer dan een wei. Onze huidige woning werd in 1936 gebouwd, en dus was er ook al een tuin. Weinig echt bruikbare elementen, maar één van de twee oude bomen in de tuin, een prachtige notelaar, was een echte troef.
Zonder deze notenboom was het vanmiddag waarschijnlijk te warm in de tuin te zitten… Dank u notenboom!
![]() |
| Appelhaag |
![]() |
| Pruimenhaag |




Prachtig, die grote notelaar! Die kastanjes, zijn dat tamme kastanjes?
Alles volgens het thema 'eetbare tuin' hier. Als ik het niet kan opeten, moet het maar ergens anders groeien ;-). Ik heb een Castanea sativa 'De Lyon' geplant en Castanea sativa 'Marigoule' voor de bevruchting ervan geplant. 'De Lyon'is een erg populair ras dat slechts één (grote) vrucht per bolster aanmaakt en zeer rijk zou dragen… Afwachten