Braambessen
Er zijn meerdere species bramen in het wild. De gewone braambes is Rubus fructicosus. Terwijl de meeste bramenrassen worden verkocht onder de naam Rubus fructicosus, zijn vele van deze moderne variëteiten kruisingen met andere braamrassen.
Helen
Doornloos. Een vroege braambes (juli), met erg mooie lange bessen met zeer grote productie. Zeer gedrongen groei. De plant lijkt veel gevoeliger aan bladluizen dan de andere bramen in mijn tuin.
De bessen zijn erg zacht en worden makkelijke gekwetst bij het plukken. De smaak bij volle rijpheid is zeer goed . Bij volle rijpheid zijn de bessen moeilijk te plukken (wegens veel te zacht). ’t Zijn nochtans prachtige vruchten. Enorme productief.

Loch Tay
Een vrij recente introductie, zaailing uit ‘Loch Ness’. Doornloos. Vruchten zijn rond, iets kleiner dan ‘Loch Ness’ (en veel kleiner dan ‘Helen’). De vruchten hebben een uitzonderlijk goede smaak, vergelijkbaar met een échte wilde braam. De vruchten blijven ook mooi glanzen bij volle rijpheid. Ook rijp blijven ze stevig, zodat plukken geen enkel probleem vormt. Rijp vanaf begin juli. Zonder enige twijfel de beste braambes in mijn tuin.
De struik is ook zéér productief, maar niet de snelste groeier.
Loch Maree
Een recente introductie uit ‘Loch Ness’. Dubbele, lichtroze bloemen. Doornloos. Zelf vond ik de bessen de eerste jaren niet zo lekker,maar nu de plant groter is geworden beginnen de bessen groter te worden en zijn ze erg goed qua smaak. De dubbele bloemen maken de plant zowiezo speciaal, desnoods wordt dit de gelei-braambes, de bessen lijken in een erg gecondenseerde periode af te rijpen

Triple Crown
De naam van deze doornloze braam verwijst naar de groeisnelheid, grootte en smaak van de vrucht. Vrij lekkere en erg grote bessen (erg zoet) die wel vrij zacht zijn. Mist het sterke bramenaroma van Loch Tay, tenzij je ze écht op het juiste moment plukt . De vruchten worden dof bij volle rijpheid. Plant kent een enorme groeikracht, groeit met stevige takken en bladeren. Rijp vanaf augustus tot aan de eerste vorst.

Braambozen
Taybes Medana
Een in 1979 gepatenteerde kruising tussen een braambes (Rubus fructicosus) en een framboos (Rubus idaeus), van schotse origine. Zeer aromatische vruchten, frambozenaroma met een hint van bloedappelsien. Je leest wel eens negatieve commentaar over de smaak van deze bes. Maar dat zijn meestal mensen die de bessen te vroeg plukken. Als de bes frambozenrood is, is ze nog niet rijp. Je moet wachten tot ze nóg donkerder kleurt, zoals een overrijpe framboos.
Zeer sterk groeiende plant met venijnige doornen. De bessen worden 4-5 cm lang. Een typische plant voor de hobbyist, omdat de vrucht te zacht en kwetsbaar is om commercieel aangeboden te worden. De plant wordt sinds een jaar of twee vrij algemeen aangeboden in tuincentra, en dat is goed want eigenlijk hoort deze plant thuis in iedere tuin. De bessen zijn rijp begin juli.
De plant is zéér productief (makkelijk 5 kg per plant), en rijpt af op 4-6 weken. Deze plant verdient écht een plaats in je tuin.

Taybes Buckingham
De stekelloze variant van de Taybes. Groeit in mijn tuin minder vlot, en de vruchten blijven veel kleiner. Mijn tuin is te klein om plaats te verliezen aan zo’n slechte plant. De plant is verwijderd en vervangen door een Loganbes.
Boysenbes
Een braamboos uit het begin van de 20ste eeuw, met bijna zwarte bessen. Het zou een kruising tussen een braambes (Rubus fructicosus), Framboos (Rubus Idaeus) en de Loganbes zijn (zelf een kruising van Rubus ursinus x Rubus idaeus). Zelf heb ik een stekelloze variant. Is redelijk van smaak, erg lekker in confituur. Rijpt af in een zeer korte periode (4-6 weken), wat ook deze vrucht geschikt maakt voor confituur.
De plant zou niet erg vorstbestendig zijn maar daar heb ik in de strenge winters van 2011 en 2012 weinig van gemerkt.
Loganbes
In 2013 aangeplant ter vervanging van Buckingham Tayberry. Een lekkere vrucht (maar ik prefereer toch de Taybes).
Overige
Zwarte framboos ‘Black Jewel’
Een aparte botanische variëteit (Rubus occidentalis), uit Noord-Amerika. Kleine zwarte vruchten met een kruidige frambozensmaak aan lange staken vol doornen. Jammer dat dit een plant is in de marge, want de vruchten zijn erg lekker, met een aparte smaak. Niet zo productief.
Japanese wijnbes
Nog een andere Rubus variëteit (Rubus phoenicolasius). De bes onderscheidt zich door de lekkere, zurige smaak van de helderrode bessen. De vruchtjes lossen zelf van de vruchtbodem wanneer ze rijp zijn, wat plukken zeer makkelijk maakt.
De combinatie van de mooie, rode stengels, het diepgroene blad, de mooie vruchbolsters maken er ook een mooie plant van. De plant staat wel vol met vervelende, vrij pijnlijke doorntjes en woekert wel wat, maar zoals al eerder gezegd, kermis is een geseling waard. Niet zo productief, woekerende plant die hier geplant staat in een rhizoombegrenzer.

Dormanbes

Een kruising van Rubus parvifolius x Rubus phoenicolasius (Japanse Wijnbes). Het fruit lijkt een grote Japanse wijnbes, de smaak heeft ook iets zurig, maar kan niet tippen aan de Japanse wijnbes. Draagt rijkelijk fruit in een zeer korte periode, wat de plant perfect maakt voor confituur en gelei.
Een post die zo rond oktober-november nog wel een paar keer zal aangeklikt worden, als we hier definitief beslissen wat er in onze fruithaag komt. Mooi overzicht, en foto’s om in te bijten 😉